کد مطلب:30699 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:50

گنجینه پرسمان » اعتقادات

لقمة حلال و حرام چه تأثيري روي روح انسان دارد؟ عاقبت كساني

كه لقمة حرام ميخورند چيست؟ چه ضرري به حال انسان دارد؟

از پيامبر بزرگوار اسلام نقل شده است: من أكل الحلال قام علي رأسه ملك يستغفرله حتي يفرغ من أكله و اذا وقعت اللقمه من حرام في جوف العبد لعنه كلّ ملك في السموات والأرض و ما دامت اللقمه في جوفه لا ينظر اللّه أليه و من أكل الققمه من حرام فقد باء بغضب من اللّه... ؛[26] هر كس از حلال بخورد، فرشتهاي براي او استغفار ميكند تا از خوردن فارغ شود. هرگاه لقمهاي از حرام در شكمعبدي وارد شود، هر ملكي كه در آسمانها و زمين باشد، او را لغنت ميكند و تا وقتي كه لقمة حرام در شكم او باشد، مورد توجه خدا نيست و دچار غضب الهي ميشود. اگر توبه كرد، خدا او را ميآمرزد و اگر توبه نكرده فوت كرد، آتش جهنم بر او سزاوارتر است .

باز از پيامبر(ص) نقل شده: من أكل لقه حرام لم تقبل له صلاه أربعين ليله و لم تستجب له دعوه أربعين صباحاً و كل لحم ينبته الحرام فالنار أولي به وان اللقمه الواحده تنبت اللحم ؛[27] هر كس لقمة حرامي بخورد، چهل شبانه روز نماز او قبول نميشود و دعاي او مستجاب نميشود و هر مقدار گوشت از لقمة حرام روييده شود، آتش سزاوار آن است، حتي يك لقمه گوشت بر بدن ميروياند .

لقمة حرام، به مال نامشروع و خوردنيها و آشاميدنيهاي حرام مانند گوشت مردار، خوك و شراب گفته ميشود.غذاهاي حرام در جسم و روح انسان اثر منفي ميگذارد. در روايت آمده است: اگر كسي خون بخورد، قساوت قلب ميگيرد . [28] شريك بن عبداللّه از علماي بزرگ اله سنّت در زمان مهدي عباسي بود. تقوا و احتياط را مراعات ميكرد. خليفه از او خواست قاضي بغداد شود يا معلّم فرزندانش و يا دعوت خل يفه را براي صرف نهاهار بپذيرد. او دو كار قبلي را نپذيرفت و به خوردن غذاي خليفه راضي شد. آشپز غذاي چرب و نرمي ترتيب داد، پس از صرف غذا شخصي كه خان سالار دربار بود گفت: بعد از اين غذا ديگر رستگار نميشود. فضل بن ربيع ميگويد: پس از خوردن غذا منصب قضاوت و آموزش بچههاي خليفه و رفت و آمد به دربار را پذيرفت. روزي براي دريافت حقوق نزد مسئول حقوق رفت. مقداري كمتر به شريك داد. وي ناراحت شد و گفت: چرا كم داديد؟ مسئول پرداخت گفت: گندم كه نفروختهاي! اين قدر سختگيري ميكني! گفت: چرا گرانتر از گندم يعني دينم را فروختهام.[29]

[26] بحارالانوار، ج 63، ص 313.

[27] همان.

[28] بحارالانوار، ج 62، ص 166.

[29] سفينه البحار، ماده شرك، به نقل اي مسعودي، مروج الذهب.